ماه محرم | ماه خون

آشنايي با واقعه عاشورا

واقعه عاشورا,آشنايي با واقعه عاشورا,ماه محرم, روز دهم ماه محرم

آشنايي با واقعه عاشورا
عاشورا روز دهم ماه محرم است. شهرت اين روز نزد شيعيان به دليل وقايع عاشوراي سال ۶۱ هجري قمري است كه با گاه‌شماري هجري خورشيدي اين روز مطابق است با ۲۱ مهر ۵۹
در اين روز امام حسين (ع) و يارانش در واقعه كربلا در جنگ با لشكر يزيد به شهادت رسيدند و مسلمانان در آن روز سوگواري مي‌كنند.
سابقهٔ سوگواري و برپايي عزاداري براي حسين بن علي (ع) به اولين روزهاي بعد از عاشورا، در محرم سال ۶۱ هجري مي‌رسد.
اولين مراسم سوگواري را حضرت زينب (س) در مسجد كوفه بر امام حسين (ع) برگزار كرد. قبل از آن در كنار اجساد شهدا در كربلا برگزار شد.
روز دهم محرم، روز شهادت سالار شهيدان و فرزندان و اصحاب او در كربلا است. عاشورا در تاريخ جاهليت عرب، از روزهاي عيد رسمي و ملي بوده و در آن روزگار، در چنين روزي روزه مي‌گرفتند، روز جشن ملي مفاخره و شادماني بوده است و در چنين روزي لباس‌هاي فاخر مي پوشيدند و چراغاني و خضاب مي‌كردند.
در جاهليت، اين روز را روزه مي‌گرفتند. در اسلام، با تشريع روزه رمضان، آن روزه نسخ شد.
در فرهنگ شيعي، به خاطر واقعه شهادت امام حسين (ع) در اين روز، عظيم ترين روز سوگواري و ماتم به حساب مي‌آيد كه بزرگترين فاجعه و ستم در مورد خاندان پيامبر (ص) انجام گرفته و دشمنان اسلام و اهل بيت (ع) اين روز را خجسته شمرده به شادي مي‌پرداختند، اما پيروان خاندان رسالت، به سوگ و عزا مي‌نشينند و بر كشتگان اين روز مي‌گريند.
امامان شيعه، ياد اين روز را زنده مي‌داشتند، مجلس برپا مي‌كردند، بر حسين بن علي(ع) مي گريستند، آن حضرت را زيارت مي‌كردند و به زيارت او تشويق و امر مي كردند و روز اندوهشان بود.
از جمله آداب اين روز، ترك لذتها، دنبال كار نرفتن، پرداختن به سوگواري و گريه، تا ظهر چيزي نخوردن و نياشاميدن، چيزي براي خانه ذخيره نكردن، حالت صاحبان عزا و ماتم داشتن و … است.
در دوران سلطه امويان و عباسيان، شرايط اجتماعي اجازه مراسم رسمي و گسترده در سوگ اباعبدالله الحسين (ع) را نمي‌داد، اما هرجا كه شيعيان قدرت و فرصتي يافته اند سوگواري پرشور و دامنه داري در ايام عاشورا به راه انداخته‌اند.
از قرن‌ها پيش عاشورا به عنوان تجلي روز درگيري حق و باطل و روز فداكاري و جانبازي در راه دين و عقيده، شناخته شده است.
حسين بن علي(ع) در اين روز، با ياراني اندك ولي با ايمان و صلابت و عزتي بزرگ و شكوهمند با سپاه سنگدل و بي‌دين حكومت ستم يزدي به مقابله برخاست و كربلا را به صحنه هميشه زنده عشق خدايي و آزادگي و حريت مبدل ساخت.
عاشورا گرچه يك روز بود، اما دامنه تاثير آن تا ابديت كشيده شد و چنان در عمق وجدانها و دلها اثر گذاشته كه همه ساله دهه محرم و بويژه عاشورا، اوج عشق و اخلاص نسبت به معلم حريت و اسوه جهاد و شهادت، حسين بن علي(ع) مي گردد و همه، حتي غير شعيه، در مقابل عظمت روح آن آزادمردان تعظيم مي‌كنند.
امام حسين(ع) كه به دعوت اهل كوفه از مكه عازم اين شهر بود تا به شيعيان انقلابي بپيوندد و رهبري آنان را به عهده گيرد، پيش از رسيدن به كوفه، در كربلا به محاصره نيروهاي ابن زياد در آمد و چون حاضر نشد ذلت تسليم و بيعت با حكومت غاصب و ظالم يزيدي را بپذيرد، سپاه كوفه با او جنگيدند.
حسين و يارانش روز عاشورا لب تشنه با رشادتي شگفت تا آخرين نفر جنگيدند و به شهادت رسيدند و بازماندگان اين قافله نور، به اسارت نيروهاي ظلمت درآمده به كوفه برده شدند. هفتاد و دو تن ياران شهيد او، بزرگترين حماسه بشري را آفريدند و ياد خويش را در دل تاريخ و وجدان بشرهاي فضيلت خواه، ابدي ساختند.
عاشورا در مقايسه با بسياري از رخدادهاي ديگر، حجم كمي از وقايع را به خود اختصاص داده و آغاز و انجام آن، در برهه اي كوتاه اتفاق افتاده است. اما يكي از حوادثي است كه در طول تاريخ خويش، بيشترين توجه را به خود جلب كرده و علاوه بر نقش گسترده وتاثير عميق اجتماعي تاريخي خود، به صورت فرهنگي ويژه با ساختاري منحصر به فرد در آمده است.